1940 278
Uit Huizen & mensen van Valkenburg, 1795-1832 door Jan Porgengen:
Volgnummer 18. Kadasternummer 130. Verpondingsnummers 3/4.
Huis en erf groot 13 roeden 10 ellen.
De enige verbindingsweg met het naburige Katwijk, de huidige Katwijkerweg werd in de loop der jaren Rijweg, Straatweg, Heerweg en zelfs Hoge Rijndijk genoemd. Het laatste Valkenburgse huis aan de rechterzijde van die weg was kadasternummer 130. Een groot en oud huis. Het wordt in 1795 apart van de fabriek opgebracht in de verponding en is waarschijnlijk oorspronkelijk bedoeld voor de eigenaar of de werkmeester van de aan de andere zijde van de weg gelegen steenfabriek. Eigenaar is dan de weduwe van Simon Binnendijk. En omdat zij Antje van Egmond is blijkt omtrent 1806 het huis eigendom te zijn van Dirk Binnendijk en Johannes van Egmond die het vervolgens in 1808 verkopen aan een zekere Alexander Mitchell. Uiteraard koopt hij niet alleen het huis maar ook de pannenbakkerij en dat in één koop. Het transport wordt door de schepenen Allamand en Bol vastgelegd en beschreven als de verkoop van een
huis, erf, koe- en paardenstalling en een pannen- en estrikbakkerij met ovens, schuur, loodsen en arbeiders woonhuis. Belendend ten westen de Hoge Rijndijk
en Trijntje Binnendijk, ten noorden Jan Carpentier, ten zuiden de heren Pieter en Jan Lelyveld en ten oosten de Rijn, voorts nog 1 morgen 550 roeden houtland. Mitchell betaalt er maar liefst ƒ 6600 voor. Lang woont hij er niet. Hij kiest zijn domicilie in Warmond en bestuurt vandaar
zijn bedrijf. In 1813 staat de ster van Napoleon nog hoog aan de hemel maar met de handel en nijverheid gaat het slecht. De economie gaat hard achteruit. Eind 1812 overlijd Mitchell’s vrouw, Jeanne Bourigard d’Atilen. Daarmee stort zijn wereld ineen. Er zijn kinderen uit een eerder huwelijk van zijn vrouw en dus moet er boedelscheiding gemaakt worden.Het resulteert in een boedelverkoop die in het huis van het Zanggezelschap te Valkenburg plaats vindt. Op rechterlijk gezag. Wanneer precies de steenbakker Adrianus Kooy Bzn. het huis in zijn bezit kreeg is nog niet bekend. In ieder geval wordt hij in de verponding van omtrent 1825 genoemd als eigenaar van huis nr. 3 en moet daarvoor 8 gulden per jaar betalen. In januari 1833 wordt de eigendomsoverdracht aan Willem Adriaan van der Vlies door notaris Roskes te Leiden als één geheel met de steenfabriek omschreven als een steenbakkerij met oven, schuren, loodsen, tasvelden, werkplaats, woonhuis, koetshuis, stalling, vijf knechtshuisjes en tuin. Belend ten oosten Willem Adriaan van der Vlies, ten zuiden de erven Bronckhuizen, ten noorden de KorteWatering en nu komt het: op de kadastrale legger bekend onder de nummers 33, 34, 35, 36 en 130. Ook uit de inwonerslijst van 1834 blijkt dat het eigendom van het huis overgegaan is naar Willem van der Vlies en de bewoners zijn:
Adrianus de Lange totaal 5 inwoners
Hillebrand Dirkzwager, totaal 5 inwoners.
Cornelis Steenbergen, totaal 3 inwoners
